Umiłowanie przyrody: Szełumiel Łopatto 1923

Hanna Pilecka

hania.pil@wp.pl
(Poland)

Abstract

Dziś jezioro twarz ufną ku tobie unosi,
Falą szemrze o morzach, namawia na rejsy –
Ty, co po karaimsku piękno świata głosisz,
Wsiądź na statek, niech nowe spłyną ku nam wersy.

Ptaki pieśń twoją nucą, kwiat wyciąga liście
W nadziei na kojący dotyk twoich dłoni,
Białe loki obłoków iskrzą się srebrzyście –
Wzbij się lotnią do nieba, ono cię uchroni.

Tylko dzisiaj do lasu nie wchodź, Szełumielu –
Odpycha cię konarami, marszczy igieł brwi,
Piętrzy ci pod nogami głazy, mchy i ziele,

Bo bywał świadkiem wielu już aktów zbrodniczych,
Dostrzegł mordercze ślepia ludzi w leśnej dziczy
I nie chce patrzeć, jak tracisz ostatni wers krwi.

Hanna Pilecka


Keywords:

Szełumiel Łopatto, poezja


Published
2023-12-30

Cited by

Pilecka, H. (2023). Umiłowanie przyrody: Szełumiel Łopatto 1923. Awazymyz. Pismo Historyczno-społeczno-Kulturalne Karaimów, 34(3-4 (80-81), 29. https://doi.org/10.33229/az.1037

Authors

Hanna Pilecka 
hania.pil@wp.pl
Poland

Statistics

Abstract views: 44
PDF downloads: 9


License

Copyright (c) 2023 Bitik. Karaim Publishing House

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License.


Most read articles by the same author(s)

1 2 3 4 5 > >>