Kobieta w <i>Karaim. Jego życie i zwyczaje w przysłowiach ludowych</i> Mardkowicza – punkt wyjścia do analizy porównawczej postrzegania kobiety w przysłowiach karaimskich, tureckich i polskich

Kamila Barbara Stanek

k.stanek@uw.edu.pl
Uniwersytet Warszawski, Wydział Orientalistyczny, Zakład Turkologii i Ludów Azji Środkowej (Polska)

Abstrakt

Niniejsza praca poświęcona jest porównaniu postrzegania kobiety w przysłowiach karaimskich, tureckich i polskich. Takie zestawienie podyktowane zostało tym, że przysłowia zamieszczone w pracy A. Mardkowicza Karaim. Jego życie i zwyczaje w przysłowiach ludowych w rozdziale „O kobiecie i dziecku” posiadają swoje znaczeniowe odpowiedniki w zbiorach przysłów tureckich i polskich. Takie zestawienie wzbogaca także językowy i kulturowy obraz kobiety. Opisywana jest ona bowiem w oparciu o takie same kryteria. Zgromadzony materiał został podzielony ze względu na tematykę, jaką poruszają poszczególne wyrażenia. Ponieważ zgromadzone przez Mardkowicza przysłowia dotyczą także dziecka, oddzielna grupa poświęcona zostanie dziecku. I. grupa obejmować będzie przysłowia dotyczące postrzegania kobiety i jej charakterystyki, II. odnosić się będzie do kobiety jako matki, III. kobiety jako żony, IV. poświęcona jest rodzinie, V. dotyczyć będzie dziecka.


Słowa kluczowe:

Karaim proverbs, Turkish proverbs, women in Karaite culture, verbalization of traditions

Bibliografia

Aksoy, Ömer Asım, Atasözleri ve Deyimler Sözlüğü, İstanbul: İnkılap Kitapevi Yayın, 1988. Google Scholar

Ayverdi, İlhan, Misalli Büyük Türkçe Sözüğü, İstanbul: Kubbealtı Lugatı, 2010. Google Scholar

Berner, Jerzy, Mądrej głowie dość… przysłowie, Łomża: Oficyna Wydawnicza Stopka, 1992. Google Scholar

Hengirmen, Mehmet, Deyimler Sözlüğü, Ankara: Engin Yayınevi, 2007. Google Scholar

Mardkowicz, Aleksander, Karaim. Jego życie i zwyczaje w przysłowiach ludowych, Łuck 1935. Google Scholar

Masłowscy, Danuta i Włodzimierz, Księga Przysłów Polskich, Kęty: Wydawnictwo Antyk, 2000. Google Scholar

Masłowscy, Danuta i Włodzimierz, Przysłowia polskie, Katowice: Wydawnictwo Videograf Edukacja sp. z o.o., 2003. Google Scholar

Parlatır, İsmail, Atasözleri, Ankara: Yargı Yayınevi, 2007. Google Scholar

Stanek, Kamila Barbara, Język i kultura wczoraj dziś i jutro na przykładzie przysłów tureckich, w: Orient i literatura. Między tradycją a nowoczesnością, pod red. A. Bednarczyka, M. Kubarek i M. Szatkowskiego, Literature of the Orient, nr 2, Toruń: Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2015. Google Scholar

Świrko, Stanisław, Na wszystko jest przysłowie, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1975. Google Scholar

http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_atasozleri&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5630c9b6a8d929.61742230 (29.10.2015). Google Scholar

http://www.conlanger.fora.pl/lingwistyka,5/o-naturze-kobiety,1035.html (29.10.2015). Google Scholar

http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&kelime (31.08.2014). Google Scholar

http://www.edycja.pl/dzien_panski/id/279/part/2 (29.10.2015). Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2015-12-30

Cited By / Share

Stanek, K. B. (2015). Kobieta w <i>Karaim. Jego życie i zwyczaje w przysłowiach ludowych</i> Mardkowicza – punkt wyjścia do analizy porównawczej postrzegania kobiety w przysłowiach karaimskich, tureckich i polskich. Almanach Karaimski, 4, 47–63. https://doi.org/10.33229/ak.2015.04.04

Autorzy

Kamila Barbara Stanek 
k.stanek@uw.edu.pl
Uniwersytet Warszawski, Wydział Orientalistyczny, Zakład Turkologii i Ludów Azji Środkowej Polska

Doktor nauk humanistycznych, turkolog, slawista. Adiunkt w Zakładzie Turkologii i Ludów Azji Środkowej Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół problemów socjolingwistycznych na Bałkanach, wzajemnych oddziaływań języka i kultury, językoznawstwa tureckiego, języka tureckiego i reformy języka tureckiego, metodyki nauczania tego języka. Publikacje w jej dorobku dotyczą zagadnień języka, kultury i tożsamości Turków w Turcji i na terenach dawnego Imperium Osmańskiego. Adres do korespondencji: k.stanek@uw.edu.pl.



Statystyki

Abstract views: 130
PDF downloads: 89


Licencja

Autorzy

Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Almanach karaimski są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.

Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Almanach karaimski udzielają Związkowi Karaimów Polskich niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).

Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.

Użytkownicy

Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych roku w Almanach karaimski pod następującymi warunkami:

  • uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu) oraz samej licencji;
  • bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w  oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.

Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2018 r. prawa autorskie są zastrzeżone.

Inne

Związek Karaimów Polskich zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).

Wersja papierowa czasopisma jest pierwotna.