Motyw myszy w folklorze karaimskim z Krymu

Anna Sulimowicz

ana.sulimowicz@gmail.com
(Polska)

Abstrakt

Artykuł przedstawia sześć wersji piosenki Sıçan (‘Mysz’) pochodzących z tzw. medżum, rękopiśmiennych zbiorów krymskokaraimskiej literatury ludowej, wraz z edycją trzech z nich, dotychczas nie publikowanych drukiem. Humorystyczny utwór przedstawia opis szkód poczynionych przez psotnego gryzonia. Najstarsza wersja, której dokładna data powstania jest znana, pochodzi z 1864 r., najnowsza – z 1964. Liczne różnice w kolejności zwrotek, występujących motywach i ich szczegółach wskazują, że zawartość medżum najprawdopodobniej nie były przepisywana (kopiowana z jednego rękopisu do drugiego), lecz stanowi zapis ustnego wykonania ze słuchu bądź z pamięci. Na podstawie uderzających podobieństw wariantów karaimskich do krymskotatarskich, a także utworów z anatolijskiego i bałkańskiego ludowego repertuaru tureckiego, w tym utworu zarejestrowanego przez I. Kunosa w latach 80. XIX w., można wysnuć wniosek, że ten konkretny utwór pochodzi z Turcji. Wydaje się nader prawdopodobne, że Karaimi krymscy, którzy utrzymywali szczególnie bliskie kontakty tak religijne, jak i ekonomiczne oraz rodzinne ze swymi współwyznawcami w Stambule, mogli być tymi, którzy „zaimportowali” ten utwór z Turcji na Krym.


Słowa kluczowe:

literatura krymskokaraimska, krymska literatura ludowa, folklor Karaimów krymskich, literatura ludowa z Anatolii, piosenki türkü

Bibliografia

Aliev, Fevzi. 2001. Antologiâ krymskoj narodnoj muzyki. Simferopol’. Google Scholar

Aqtay, Gulayhan. 2009. Eliyahu Ben Qılcı’s Anthology of Crimean Karaim and Turkish Litera-ture. Vol. I Introduction, Text and Indexes. Vol. II Facsimile. İstanbul. Google Scholar

Aqtay, Gülayhan, Jankowski, Henryk. 2015. A Crimean Karaim-English Dictionary. Poznań 2015. Google Scholar

Baader, Fritz Henning. 1999. Kurzwort- und Abkürzungslexikon Hebräisch-Deutsch und Hebräisch-English. Schömberg. Google Scholar

Baskakov, N. A., Zajončkovskij, A., Šapšal S. M. (red.). 1974. Karaimsko-russko-pol’skij slovar’. Moskva. Google Scholar

Çulha, Tülay. 2010. Kırım Karaycasının Katık Mecuması. Metin-Sözlük-Dizin. İstanbul. Google Scholar

Çulha, Tülay. (ed.). 2015. Kuzey Türk Boylarının Halk Edebiyatından Örnekler. Derleyip çeviren Dr. W. Radloff. VII. Bölüm. Kırım Ağızları. Ankara. Google Scholar

Çulha, Tülay. 2017. Seyfü’l-Mülûk ile Bediü’l-Cemâl Hikâyesi (Kırım Karay Rivayeti). Ankara. Google Scholar

Dağcı, Cengiz. 1974. Onlar da insandı. İstanbul. Google Scholar

Demirci, Yusuf Ziya. 1938. Anadolu Köylerinin Türküleri. İstanbul. http://www.edebiyatvesanatakademisi.com/Siirler/Detay/sican-turkusu-sicanimin-sirti-38031.aspx (dostęp: 2017-04-20). Google Scholar

El’âševič, Boris Saadievič. 1993. Karaimskij biografičeskij slovar’ (ot końca VIII v. do 1960 g.). Materialy k serii „Narody i kul’tury”. Vypusk XIV. Karaimy. Kniga 2. Moskwa, Google Scholar

Jankowski, Henryk. 2005. Reading Loose Sheets of Paper Found Among the Pages of Karaim Mejumas. „Mediterranean Language Review” 16: 145–166. Google Scholar

Kefeli, Oleksandr. 1998. Kazka pro ledačogo chlopcia. Karaims’ka narodna kazka. Dönbel ulannyñ yomağı. Qarayım halq yomağı. W: Stežkami premudrych kazok. Narodny kazky, Kyjiv: 86–99 Google Scholar

Kefeli, Rachil S. 1910. Atalar sozy. Sankt-Peterburg. Google Scholar

Kokenaj, Boris. 1933. Ata sezłeri Kryrymły Karajłarnyn. „Karaj Awazy” 8: 19–22 Google Scholar

Kozłowska, Maria. 2006. Słownik turecko-polski. Türkce-Lehçe sözlük. Warszawa. Google Scholar

Kösoğlu, Nevzat (red.). 1997. Başlangıcından Günümüze Kadar Türkiye Dışındakı Türk Ede-biyatları Antolojisi. T. 13. Bulgaristan Türk Edebiyatı. Ankara. Google Scholar

Kösoğlu, Nevzat (red.). 1999. Başlangıcından Günümüze Kadar Türkiye Dışındakı Türk Edebiyatları Anto-lojisi. T. 13. Kırım Türk-Tatar Edebiyatı. Ankara. Google Scholar

Крымскотатарский онлайн словарь, http://medeniye.org/ru/lugat (dostęp: 2017-03-20). Google Scholar

Kúnos, Ignác. 1889. Oszmán-Török Népköltési Gyüjtemény, Masodık Kötet: Oszmán-Török Népmesék és Népdalok, Budapest. Google Scholar

Kunoş. İgnaç. 1998. Türk Halk Türküleri. İstanbul. Google Scholar

Muhtar, Reşit. 2013. Kilis Halk Kültüründe Türküler, Hikayeleri ve Oyunlar. İzmir. Google Scholar

Radlov, Vassiliy. 1896. Obrazcy narodnoj literatury severnych tjurkskich plemen / Proben der Volkslitteratur der nördlichen türkischen Stämme. T. VII: Narečiâ Krymskago poluostrova / Die Mundarten der Krim. St. Peterbsurg. Google Scholar

[Radlov, Vassiliy (ed.)] [1888] מגֿומא. יענה קרימדאגי קראימלר אראסינדא קוללאנילן מסלילר היכאייטלר זרפו מסלילר טפמאגֿאלר טפמאגֿאלר טכרלאמאלר וא טורכולרדיר [S. Petersburg. Google Scholar

Shapira, Dan. 2002. „Pesn o Mangupie” 1793 goda: Nieizvestnyj istočnik po istorii karaimov Krvma. „Vestnik Evrejskogo Universiteta. Istoriâ, Kul’tura. Civilizaciâ”, 7 (25): 283–294 Google Scholar

Sıçanın Methi. 1970. Hüseyin Sakallı; Yalvaç; Isparta, Yalvaç, Körküler Beldesi'ne aittir. Er-doğan Fındıkoğlu derlemiştir (05.03.1944). Folklor, Türk Folklor Kurumu, Ağustos-Eylül-Ekim 1970, Yıl: 2, Sayı: 16-17-18: 56-57; http://www.turkudostu.net/page/33/ (dostęp: 2017-04-20). Google Scholar

Smętek, Dorota. 2015. Analiza porównawcza krymskokaraimskich piosenek ludowych. „Alma-nach Karaimski” 4: 33–45. Google Scholar

Sulimowicz, Anna. 2016. A record of living Karaim folklore in 1960s Crimea. The copybooks of Yosif Kefeli, „Almanach Karaimski” 5: 159–174 Google Scholar

Turhan, Salih. Can, Taner. 2007. Ordu Türküleri, Ankara: 203. Google Scholar

Yaşar Kemal. Sarı Defterdekiler. 2007. Folklor derlemeleri. Alpay Kabacalı (opr.). İstanbul (pierwsze wydanie 1997). Google Scholar

Zajączkowski, Ananiasz. 1939. Tatarsko-karaimskie piosenki ludowe z Krymu (t. zw. čïŋ), „Rocznik Orientalistyczny” 14: 38–65. Google Scholar

Zajączkowski, Włodzimierz. 1959. Die krimkaraimischen Sprichwörter. „Folia Orientalia” 1: 57–61 Google Scholar

Zajączkowski, Włodzimierz. 1961. Z poezji ludowej tatarsko-karaimskiej na Krymie. „Rocznik Orientalistyczny” 24, 2: 119–147. Google Scholar

Pobierz


Opublikowane
2017-12-20

Cited By / Share

Sulimowicz, A. (2017). Motyw myszy w folklorze karaimskim z Krymu. Almanach Karaimski, 6, 171–198. https://doi.org/10.33229/ak.2017.6.06

Autorzy

Anna Sulimowicz 
ana.sulimowicz@gmail.com
Polska

Turkolożka, st. wykładowca w Zakładzie Turkologii i Ludów Azji Środkowej Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego, sekretarz Związku Karaimów Polskich. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się przede wszystkim wokół dziejów Karaimów halickich i łuckich, ich kultury i języka. W latach 2012–2016 uczestniczyła w projekcie „Katalog rękopisów i starodruków karaimskich” realizowanym z grantu Narodowego Centrum Nauki (nr proj. 2011/03/D/HS2/00618). Tłumaczka literatury karaimskiej i tureckiej, m.in. powieści noblisty Orhana Pamuka. Adres do korespondencji: anna.sulimowicz@uw.edu.pl.



Statystyki

Abstract views: 116
PDF downloads: 52


Licencja

Autorzy

Autorzy tekstów przyjętych do publikacji w czasopiśmie Almanach karaimski są zobowiązani do wypełnienia, podpisania i odesłania na adres redakcji umowy o udzielenie nieodpłatnej licencji do utworów, z zobowiązaniem do udzielania sublicencji CC.

Zgodnie z umową, autorzy tekstów opublikowanych w czasopiśmie Almanach karaimski udzielają Związkowi Karaimów Polskich niewyłącznej i nieodpłatnej licencji oraz zezwalą na użycie sublicencji Creative Commons Attribution-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-ND 4.0).

Autorzy zachowują prawa do dalszego, swobodnego rozporządzania utworem.

Użytkownicy

Zainteresowani użytkownicy internetu uprawnieni są do korzystania z utworów opublikowanych roku w Almanach karaimski pod następującymi warunkami:

  • uznanie autorstwa - obowiązek podania wraz z rozpowszechnionym utworem, informacji, o autorstwie, tytule, źródle (odnośniki do oryginalnego utworu) oraz samej licencji;
  • bez tworzenia utworów zależnych - utwór musi być zachowany w  oryginalnej postaci, nie można bez zgody twórcy rozpowszechniać np. tłumaczeń, opracowań.

Do wszystkich tekstów opublikowanych przed 2018 r. prawa autorskie są zastrzeżone.

Inne

Związek Karaimów Polskich zachowuje prawo do czasopisma jako całości (układ, forma graficzna, tytuł, projekt okładki, logo itp.).

Wersja papierowa czasopisma jest pierwotna.